Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Ένας άνθρωπος που δεν επιδιώκει το ψυχικό μεγαλείο είναι μια αξιοθρήνητη ύπαρξη. Κάτι σαν τυφλοπόντικας ή αλεπού. Α. Ταρκόφσκι

- Και πώς αποκαλείτε ενδιαφέρον και φροντίδα κι έγνια κι αγάπη ακόμη, όλες αυτές τις οργανωμένες ή κι ασυνάρτητες τεχνικές σας της απαίτησης να αποξενώνομαι από όσα επιλέγω να με συγκινούν και να με γοητεύουν;

Και πώς τολμάτε να μου θέτετε ψευδή διλήμματα μόνο για να ικανοποιείτε την ματαιοδοξία και την ανασφάλειά σας, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις της υστερικής σας εξάρτησης απέναντί μου;

Πώς μετατρέπετε την ανεπάρκειά σας, αντί για έλλειμα σε δύναμη επιβολής και κυριαρχίας;

Πώς τολμάτε να με θέτετε προ των ευθυνών μου, καθιστώντας με μονίμως κατηγορούμενο που δεν θα του δοθεί ποτέ χάρι, ούτε για όσα διέπραξε, αλλά και κυρίως για όσα δεν διέπραξε;

Πώς χειρίζεστε και διαχειρίζεστε με άκαμπτη μαεστρία και έρπουσα εισβολή, αν χρειαστεί, πράγματα για την τιμή σας, την δική μου, ενώ τιμή δεν έχει η αγάπη;

Μη φοβάστε όμως. όχι δεν παραπονιέμαι.

Είναι μια ευθύνη να είσαι ελεύθερος

Θα σας είμαι μονίμως ευπειθής, πειθήνιος, δέσμιος των νευρωτικών, ισοπεδωτικών κι ευνουχιστικών εκδηλώσεων της, πώς το λέτε;;;...., αγάπης σας!

Θα με συγχωρήσετε όμως, αν μάθετε ότι λείπω χρόνια τώρα και δεν σας έστειλα ούτε ένα γράμμα;

1 σχόλιο: