Άκυρο

- Και δεν σας πείραζε που ήταν αμόρφωτη;

-όχι, είχε ψυχικό κάλλος..

-κι ούτε που δεν ήταν ωραία;

- η ομορφιά είναι ψυχική λάμψη

- κι ούτε που ζούσε τόσο άθλια και υποβαθμισμένα, και στερημένα;

-επιθυμούσε κάτι άλλο, έλεγε.

- και γιατί δεν το ζούσε σε καμιά μορφή;

είχατε δει πώς φερόταν στους άλλους, για να έχετε έναν ασφαλή μετρονόμο του χαρακτήρα της;

- όχι, δεν μου χρειαζόταν. την πίστευα.

- είχατε λόγους γι αυτό;

-δεν είχα λόγους για το αντίθετο.

- ούτε οι τυχαίες αττικής και περιχώρων ...επαφές της σας προβλημάτισαν, ως στάση ζωής, ως επιλογή;

-αγνοούσα τα περισσότερα. αλλά και πάλι δεν θα την ακύρωνα ποτέ, όταν της ψιθύρισα τα μυστικά μου. Θάναι σαν να διαγράφω τη ζωή και τις αξίες μου κι αυτό δεν θα το κάνω.

-αυτή όμως σας ακύρωσε, σας έστειλε στην ανυπαρξία.

-ναι. εκεί που ήμουν πάντα γι αυτήν, αφού ήμουν ο μοχλός της να ανοίξει ένα σκουριασμένο παράθυρο.

- το άνοιξε, ξέρετε;

- να το κάνει τι, μέσα ή έξω απ αυτό βλέπει τα ίδια....